WINDA: Rafał Maślak

Sąsiedzi, dziś w Windzie będzie inspirująco! Do bloku BBS zaprosiłam 26 letniego mężczyznę, który w zaledwie trzy miesiące osiągnął spektakularne sukcesy! Niemal z dnia na dzień wyprowadził się z malutkiej, spokojnej wsi, do żyjącej w szalonym tempie stolicy. Dotychczas pracował, jako strażak i operator maszyny w fabryce, a teraz… regularnie współpracuje z telewizją, szanowanymi magazynami, a także tworzy swoją własną społeczność – jego profil na facebook’u śledzi niemal 200 tysięcy osób! Swoją skromnością i pozytywną energią, potrafi zauroczyć nawet najbardziej zatwardziałych ‘hejterów’. Mój Gość udowadnia, że amerykański sen może spełnić się także w Polsce! Wystarczy mieć pasję, ciężko pracować i pozostać porządnym człowiekiem :)!

W windzie jedzie dziś Rafał Maślak!

Uwaga: Każdy, kto odwiedzi blok(g) BBS, zostanie przyjęty w inny, odpowiedni dla Niego sposób;). Rafał został zaproszony do Windy i podobnie jak m.in. Tomek Nakielski, zostanie wysłany w podróż po piętrach bloku. Zaczynamy od piętra 10, gdzie tradycyjnie zadaję 'najbardziej błahe pytania'. Finał podróży to Piwnica, w której każdy Gość otrzyma klucz do BBS:).

Zaczynamy!

Najbardziej błahe pytanie – co robisz dla relaksu?

Ćwiczę! Siłownia relaksuje mnie najbardziej i ćwiczę w zasadzie codziennie, najlepiej rano. Zdarza się, że mam lenia i mi się nie chce, ale idę.  Wtedy najgorszy jest moment rozgrzewki – idę tam taki zamulony, nic mi się nie chce, ale jak krążenie zacznie działać to jest dużo lepiej! A po treningu - kiedy buzują we mnie endorfiny - czuję się wspaniale!

Snapchat, instagram, facebook –  wybierz jedno!

Snapchat – jest fajny, bo pozwala mi nawiązać bezpośrednią relację z moimi followersami – mówię do nich ‘na żywo’. Nie mogę dodać nic z biblioteki, ani nagrać wcześniej. Snapy ‘wiszą’ 24 godziny, tworzy się z nich fajna historia, ale zamieszczam tylko wybrane fragmenty swojego życia – prywatność zachowuję dla siebie. Staram się publikować coś ciekawego, a nie tzw. ‘zapchaj dziurę’ :).

Jesteś bardzo aktywny w mediach społecznościowych. Codziennie relacjonujesz fanom przebieg swojego dnia. Czy zdarzają Ci się chwile, podczas których masz ochotę wyłączyć Internet i po prostu uciec od ‘lajków’, komentarzy, wiadomości?

Są takie momenty, kiedy chciałbym mieć czas tylko dla siebie i nie odczuwać tej presji. Aktywność w social mediach jest swego rodzaju zobowiązaniem wobec fanów, którzy zauważając mniej postów, czekają na nowości - czasem  nawet piszą wiadomości, z prośbą, abym coś udostępnił. Na szczęście jest możliwość zaplanowania postów. Tę opcję wykorzystuję, kiedy naprawdę chcę odpocząć, lub gdy wyjeżdżam do rodzinnego domu, gdzie nie ma zasięgu. Gdy jadę do rodziców,  kontakt ze mną się urywa i to jest fajne, ma to swoje plusy. Rozmawiać przez telefon mogę dopiero kiedy na parę minut położę go na parapecie, ‘na sztorc’, włączę głośnik i przyłożę do niego ucho!

W roku 2014 uzyskałeś tytuł Mistera Polski, co pozwoliło Ci przeprowadzić się z niewielkiej miejscowości, do stolicy, w której czekało na Ciebie wiele interesujących propozycji zawodowych. Czy nie tęsknisz za spokojem rodzinnego miasta?

Przeprowadzka z małej wsi, liczącej trzystu mieszkańców do Warszawy, gdzie każdy goni,  gdzie ludzie biegają jak zwariowani, to był kompletny szok! Wieś żyje swoim życiem, każdy każdego zna, spotyka się na kawki. Życie toczy się tam wolno, każdy ma na wszystko czas. Mieszkam w stolicy jakieś półtora roku, już się przyzwyczaiłem, ale nieustannie tęsknie za domem. Ciągle sobie myśle ‘kurde, kiedy te święta?’, bo wiem, że wreszcie pojadę do domu. Ale… jak już jestem na miejscu, pojawia się kolejna myśl : ‘ nic się nie dzieje…’ . Dosłownie się trzęse, że muszę coś robić, działać. W rodzinnym domu wytrzymam maksymalnie dwa dni – jeżeli ktoś w nim jest. Zdarza się, że przyjeżdżam na tygodniu, jakoś przy okazji, kiedy rodzice i znajomi są w pracy, wtedy nie wiem co ze sobą zrobić. Nie mógłbym tam wrócić i zostać, mam już inne myślenie, ‘inną głowę’. W Warszawie się odnalazłem, idzie mi całkiem fajnie i dobrze się z tym czuję.

Szybko osiągnąłeś imponujące sukcesy, praktycznie z dnia, na dzień stałeś się rozpoznawalny i popularny. Czy taki stan rzeczy w jakiś sposób zweryfikował Twoje znajomości, przyjaźnie?

Mam paru znajomych, których podejrzewam, że nawiązali ze mną kontakt, ponieważ jestem w jakimś stopniu rozpoznawalny. Nie jestem pewny, co do ich intencji, nie chcę ich z góry oceniać, ale mam do takich ludzi dystans, nie ufam im od razu. Spotykam się normalnie, jestem miły, wszystko fajnie J, ale muszę ich dobrze poznać. W Warszawie poznałem wiele ciekawych osobowości - ludzi, którzy coś osiągnęli – lekarze, prawnicy – osoby bardzo ambitne, które mają jakieś cele. Poznaję mnóstwo ludzi, którzy robią niesamowite rzeczy i motywują mnie, żeby nie spoczywać na laurach i działać dalej! Z kolei starzy znajomi, nie dzwonią do mnie z ‘grzeczności’! Myślą, że jestem zajęty i nie chcą mi zawracać głowy, więc to ja wydzwaniam i pytam co u nichJ. Czasem jednak mnie odwiedzają, utrzymujemy kontakty na bieżąco. Ci, którzy byli prawdziwymi znajomymi, zostali i są nimi nadal.

Freestyle – co w głowie, to na języku!

Trenuję na siłowni w galerii handlowej i zauważyłem, że od momentu kiedy tylko minęło Święto Zmarłych, w sklepach pojawiły się Święta Bożego Narodzenia! Dla mnie to jest śmieszne :) . Galeria jest pięknie oświetlona, udekorowana, a ludzie dają się na to nabierać o wcześniej łapią klimat. Średnia krajowa w Polsce jest bardzo niska, a mimo to jesteśmy  jednym z krajów, który wydaje na święta mnóstwo prezentów. Ludzie już teraz wybierają się na świąteczne zakupy i będą to robić do samych świąt, bo zawsze trzeba będzie coś dokupić. Ja nie ulegam tej manipulacji. Nie kupiłem jeszcze ani jednego prezentu – co prawda mam już przemyślane propozycje, ale wybiorę się po nie tuż przed świętami! Przyznam też, że nie lubię zakupów – po prostu jestem typowym facetem…

Portale plotkarskie i brukowce rozpisują się na temat Twojego życia, szeroko komentując każde Twoje posunięcie. Czy ta pewnego rodzaju ‘nagonka’ z ich strony sprawia, że na co dzień bardziej się pilnujesz, obawiając wpadki, która zostanie roztrzęsiona na oczach całej Polski?

Zdecydowanie tak. Kiedy jestem w miejscach publicznych, to rzeczywiście się kontroluję. Chociaż… w sumie nie muszę niczego udawać, bo z reguły, to ja jestem grzeczny chłopczyk: ). Kiedy idę do klubu, to nie ma takiej opcji, żeby ktoś nie podszedł, nie poprosił o zdjęcie, co jest oczywiście bardzo miłe, ale zdarzają się też sytuacje, kiedy ludzie robią mi zdjęcia ukradkiem, albo nagrywają filmiki, także nie mogę za bardzo dać się ponieść i zachowywać się jak normalny człowiek na imprezie.  Kiedy chcę odreagować, spotykam się ze znajomymi i robię domówkę. To jest najlepsza opcja! Mam followersów, którzy regularnie przesyłają mi plotki na mój temat, czytam je, ale nie zwracam uwagi na komentarze od anonimów – są dla mnie kompletnie bez znaczenia.

Twoja historia udowadnia, że pasja i ciężka praca są drogą prowadzącą do sukcesu. Czy w Twoim przypadku była to prosta droga?

Dostałem szansę, która zdarza się raz na milion. Odpowiedziałem sobie na pytanie, czy chcę to robić i wiedziałem, że  jeśli się zdecyduję, będę musiał mega szybko się wszystkiego uczyć. Wygrałem Mistera Polski, zaczęły się wywiady, salony i nagle pojawiła się propozycja udziału w ‘Tańcu z Gwiazdami’, wiedziałem, że to wielka szansa, kolejny etap. To wszystko było dla mnie bardzo zaskakujące – trzy miesiące wstecz byłem normalnym kolesiem, który pracował w fabryce – byłem operatorem mega skomplikowanej maszyny, byłem też strażakiem i właściwie nic nie miałem i nagle tańczę w telewizji, z ludźmi, których zawsze podziwiałem. Czułem się trochę nieswojo. Ale było warto.

Jakie są Twoje plany zawodowe na najbliższy czas?

Kilka dni temu ruszył nowy cykl w „Dzień Dobry TVN’,który został stworzony z myślą o innych. W pierwszym odcinku, spotkam się z trzynastoletnimi dziewczynkami – jedna jest niepełnosprawna, druga cierpi na ADHD i są wychowywane przez babcie, żyje im się naprawdę ciężko, udało mi się sprawić im trochę uśmiechu : ). To było dla mnie bardzo ciekawe doświadczenie…Poza tym, zamierzam nadal pokazywać swoje stylizacje na instagramie. Fajnie, że cały czas coś innego się dzieje. Jeżdżę dużo po Polsce, spotykają mnie niesamowite rzeczy. Nie miałem lekko w życiu, bywało, że pożyczałem pieniądze, bo nie byłem w stanie przeżyć z miesiąca na miesiąc. Musiałem przerwać studia i zmusił mnie do tego m.in. brak pieniędzy. Świadomość tego, jak ciężko było mi do tej pory, sprawia, że wiem,  że trzeba cały czas działać, nie można osiadać na laurach, czy gwiazdorzyć, bo szybko wróci się tam, skąd się przyszło. Cały czas pamiętam, że ‘szoł biznes’, to nie jest miejsce wartościowe. Tu raczej nie ma przyjaźni, są tylko znajomości, są fajne kontakty. Ostatnio byłem u Oliviera Janiaka, na ‘Kalendarzu Dżentelmenów’ i tam akurat wszyscy fajnie się wspierają.

Jak chciałbyś być postrzegany przez społeczeństwo?

Chciałbym, żeby postrzegano mnie jako chłopaka, który ma coś do powiedzenia, jako człowieka, który robi coś dla innych. W zasadzie tyle.

Co trzymasz w swojej piwnicy?

Trzymam w niej marzenia, a marzę o podróżach. Chciałbym polecieć do Nowego Jorku, póki co nie ma jednak czasu. Poza tym, chciałbym się jakoś ustabilizować, kupić mieszkanie na przykład : ), ale myślę, że na to przyjdzie czas :). 


Rafał:)! Witam w Piwnicy BBS!

Rafał, bardzo dziękuję za mega miłe spotkanie i fajną rozmowę :).